امروزه تاب آوری یکی از ابعاد توسعه پایدار تلقی شده و یک شهر تاب آور به گونه ای مدیریت می شود که در برابر مخاطرات کمترین خسارت و تلفات را داشته و در صورت وقوع بحران، بازگشت سریع به وضعیت پیش از بحران فراهم شود.

در سال های اخیر بر تاب آوری شهرها تاکید خاصی می شود. در برنامه هیوگو ۲ نیز اصول ۱۰ گانه برای تحقق این امر ارائه شده است و در اهداف توسعه هزاره و سند ستدای نیز مورد تاکید قرار گرفته است.

اجزاء تاب آوری بسیار متنوع است و لازم است همه اجزاء مرتبط با تاب آوری شهرها مدنظر قرار گیرد. نظر به تنوع اجزاء و ابعاد تاب آوری نیاز به فرآیندهایی که بتواند این ابعاد را مدنظر قرار دهد و نیز بتواند تاب آوری را در شهرها برای دست اندرکاران مدیریت شهری تسهیل و فراهم نماید، ضروری می نماید.

هدف از مطالعه حاضر معرفی فرآیندهای ارتقا تاب آوری در شهرها با استفاده از تجربیات دیگر کشورهاست.

در این مطالعه، مستندات خارجی و داخلی در موضوع تاب آوری شهری از نظر محتوا مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. سپس فرآیندهای ارتقا تاب آوری بر اساس مستندات خارجی استخراج و معرفی گردید.

بر این اساس، هشت فرآیند برای توسعه تاب آوری شهری معرفی گردیده است که سبب تقویت تاب آوری شهری در ابعاد ساختاری، زیرساختی، اجتماعی و اقتصادی می گردد.

اقدامات کلیدی در هر فرآیند معین شده و به منظور دستیابی به نتایج موثرتر برای ادامه پژوهش های مورد نظر در حوزه تاب آوری شهری ارائه شده است.