لیلا صمدپور - دانشجوی دکتری چینهشناسی و فسیلشناسی، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران
حسین مصدق - دانشیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه خوارزمی، تهران
بیژن بیرانوند - استادیار، پژوهشکده علوم زمین، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران
حسین رحیم پوربناب - استاد، دانشکده زمین شناسی، دانشکدگان علوم، دانشگاه تهران، تهران

مطالعات مربوط به سازندهای دالان و کنگان به دلیل اهمیت مخزنی آنها به عنوان بزرگترین میزبان ذخایر گازی دنیا، در ورقه عربی مورد توجه می باشند. به منظور شناخت بهتر تکامل حوضه رسوبی تریاس زیرین و نحوه رسوبگذاری و تغییرات رخسارههای سازند کنگان مطالعه و مقایسه ای انجام گرفت که نگرشی کلی از شرایط آن زمان در اختیار ما قرار می دهد. این نگرش در طرحهای کلان اقتصادی با اهداف کاربردی ، انجام مطالعات بنیادی و پایه ای بسیار حائز اهمیت می باشد، این گونه مطالعات با هدف کاهش هزینه های ناخواسته در پروژهها انجام می شود. در این پژوهش چاه A در میدان گلشن با چاه B میدان پارس جنوبی ، برش C در کوه سورمه و برش F در کوه دنا مورد مقایسه قرار گرفته است . ضخامت سازند کنگان در میدان گلشن ۱۳۵ متر است که ریزرخساره انیدریت لایه ای آن زیاد است ولی در برشهای کوه سورمه و دنا ضخامت سازند کمتر می شود و همچنین فقدان ریزرخسارههای تبخیری از جمله انیدریت لایه ای نشاندهنده این است که محیط آن مستعد تشکیل چنین ریزرخسارهای نبوده است . در مدل رسوبی ارائه شده برای نهشته های کنگان دوازده ریزرخساره رسوبی مشخص شده است که به ترتیب در زیرمحیط های مربوط به رمپ داخلی شامل پهنه جزر و مدی ، لاگون، شول و دریای باز و بخشی از رمپ میانی نهشته شدهاند. مجموع این ریزرخسارهها در بخش غربی کمان قطر فارس و توالی آنها در زاگرس نشاندهنده تشکیل نهشته های کربناته تبخیری کنگان در یک محیط رمپ هموکلینال می باشد. همچنین یافته های حاصل از مطالعه نشان می دهد که رخسارهها روند عمیق شدگی از خلیج فارس به سمت زاگرس را دارند.

کنگان، آنالیز حوضه رسوبی ، خلیج فارس، زاگرس