محمد حاجی جعفری - استادیار، گروه مهندسی هوافضا، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه فنی و مهندسی بویین زهرا، قزوین، ایران
سید مهدی میرهاشمی روته - دانشجوی کارشناسی، گروه مهندسی هوافضا، انشکده فنی و مهندسی، دانشگاه فنی و مهندسی بویین زهرا، قزوین، ایران

در این مقاله به بهسازی بالستیک خارجی موشک هوا به هوای میان برد اسپارو پرداخته شده است. بدین منظور با در نظر گرفتن کنترل دیگر عوامل تاثیرگذار، هندسه دماغه و بال موشک از میان گزینه های رایج پخ، مخروطی و اوجایو برای دماغه و مثلثی کشیده و دلتا شکل برای بال انتخاب شده و نتیجه آن روی بالستیک خارجی موشک بررسی گردیده است. با توجه به محدود بودن تعداد پیکربندی ها، تحلیل ها از بسته نرم افزاری انسیس (فلوئنت) استفاده گردیده است. از میان شاخص های مختلف مزیت آئرودینامیکی، نسبت نیروی برار به پسار انتخاب شده و در عین حال دقت گردیده که پسار موشک از حد منطقی قراتر نرود. با بررسی نتایج دیده می شود که از میان 9 پیکربندی موجود، پیکربندی دارای دماغه اوجایو و بال مثلثی کشیده بهترین عملکرد آئرودینامیکی را از خود نشان می دهد که می توان آ را ناشی از حذف جریان های اغتشاشی در اطراف بال دانست که بهبود نیروی برار، زاویه تریم مناسب و واکنش سریع (مانورپذیری) موشک می انجامد.

بهینه سازی، بالستیک خارجی، ضرایب آئرودینامیکی