حسین عراقی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی پس از برداشت دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
بهجت تاج الدین - دانشیار گروه مهندسی صنایع غذائی و مسائل پس از برداشت، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
سمیه رستگار - دانشیار گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران

پوسیدگی پس از برداشت در طول زنجیره غذایی، عامل اصلی ضایعات پس از برداشت است که میتواند کیفیت میوه ها و سبزی ها را تحت تاثیر قرارداده و ضرر اقتصادی بزرگی به یازار فروش وارد کند . در این پژوهش سعی بر آن است که از کارواکرول به عنوان یک ماده طبیعی برای کاهش ضایعات استفاده شود. بنابراین، تاثیر کارواکرول با درصدهای مختلف 0 ، 2 و 4 درصد در شبکه فیلم پلی اتیلنی به صورت لیبل فعال در بسته بندی چند نوع میوه و سبزی بررسی شد و شاخص-های کیفی پوسیدگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که واکنش میوه ها به درصدهای مختلف کارواکرول متفاوت است. نتیجه کلی این پژوهش مشخص کرد که تیمار 2 درصد کارواکرول موجب کاهش پوسیدگی میوهها و سبزیها شده و کیفیت آنها را بهتر حفظ می کند.

بسته بندی، توت فرنگی، قارچ خوراکی، اسفناج/شاهی، کارواکرول