منصور غلامی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
اعظم صدیقی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
حسن ساری خانی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
احمد ارشادی - گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

استفاده از مواد شیمیایی بازدارنده تولید و یا عمل اتیلن جایگاه ویژه ای در تکنولوژی پس از برداشت میوه ها دارد. در این تحقیق، درختان گیلاس رقم مشهد، با اسید سالیسیلیک در 5 غلظت 0، 0/5، 1، 2 و 3 میلی مول در لیتر و در سه مرحله زمانی، سه هفته قبل از برداشت، بلافاصله بعد از برداشت و سه هفته قبل از برداشت + بلافاصله بعد ازبرداشت تیمار شدند. این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. صفاتی شامل تولید اتیلن، ترکیبات فنولی، آنتی اکسیدانی، آنتوسیانین، ،pH ،TA ،TSS سفتی، کاهش وزن میوه ها، آلودگی قارچی و تعیین وضعیت دم میوه از نظر رنگ و تازگی به عنوان یکی از شاخص های ظاهری ارزیابی شدند. اسید سالیسیلیک نقش مهمی در کاهش تولید اتیلن، افزایش میزان آنتوسیانین، سفتی بافت میوه، حفظ اسیدیته میوه ها، کاهش میزان ،pH، کاهش آلودگی قارچی، افزایش پایداری رنگ سبز دم میوه داشت. از نظر زمان کاربرد و غلظت، تیمار توأم قبل و بعد از برداشت و غلظت 2 و 3 میلی مول در لیتر بهترین تأثیر را در بهبود کیفیت میوه گیلاس داشتند. مهم ترین نقش مثبت اسید سالیسیلیک در پس از برداشت گیلاس، افزایش ترکیبات فنولی و آنتی اکسیدانی، افزایش عمر انباری مانی میوه، حفظ کیفیت ظاهری و سبزی دم آن به عنوان مهمترین شاخص کیفی میباشد

اسید سالیسیلیک، گیلاس، عمر انباری مانی، کیفیت میوه