علی متحیرآرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
محسن روشن - استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران

از دیرباز نقش کفپوش ها در دکوراسیون داخلی، همواره مورد توجه طراحان و معماران بسیاری قرار داشته و تلاش های بسیاری در خصوص ارائه طرح ها و مدل های جدید و جذاب، توسط آنها صورت گرفته است. همچنین در چند دهه اخیر با رشد ساخت و ساز و گسترش فرهنگ آپارتمان نشینی در کشور، عملکرد کفپوشها در محیط های مسکونی بیش از پیش مورد توجه بوده است. امروزه علاوه بر کفپوش های سنتی (چوبی و سنگی) و صنعتی (P.V.C) نسل جدیدی از کفپوش ها بنام سه بعدی وارد بازار شده اند که در مقایسه با نمونه های قبلی، ظاهری جذاب و فریبنده دارند؛ به نحویکه مخاطب در برخورد اول با آنها، به سختی می تواند مرز خیال را از واقعیت بدرستی تشخیص دهد و از تماشای آن دچار حیرت می شود. بطور کلی این نوع از کفپوش ها منتقل کننده حس هیجان و حرکت می باشند و وجه تمایز آنها با بقیه، وجود خطای دید در آنها است که این موضوع در طراحی شان از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. در این پژوهش تلاش شده است تا از طریق مطالعه اسناد کتابخانه ای و تجزیه و تحلیل نمونه موردهای مطالعاتی، به ارائه راهکارهای عملی و مناسب جهت پاسخ گویی به نیازهای روانی و فیزیکی ساکنین مجموعه های مسکونی در عصر حاضر بپردازد. بر اساس یافته های این پزوهش، هم اینک میل استفاده از این کفپوش ها بطور چشمگیری در کلانشهرها روبه افزایش است و پیمانکاران فارغ از آگاهی نسبت به محل کاربرد و ماهیتشان در حال اجرای آنها در امااکن مختلف، من جمله مسکونی هستند.

کفپوش های سه بعدی، سلامت روان، فضاهای مسکونی