سارا جعفرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه آموزش عالی، سراج تبریز
بهرام احمدخانی ملکی - استادیار معماری، عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی، سراج تبریز

سرنوشت انسان از دوران کودکی با محیط و فای اطراف ما عجین گشته است. عقیده بسیاری از متخصصین تعلیم و تربیت بر این است که شخصیت هر انسان در 6 سال اول زندگی او شکل می گیرد، بنابراین توجه به نیازهای کودکان در این مقطع سنی و ایجاد زمینه ای برای بروز رشد نیازهای آنها از یک سو و اشتغال مادران و نیاز به فضاهایی جهت مراقبت و نگهداری کودکان از سوی دیگر و ضرورت ایجاد فضاهایی در جهت فراهم آوردن شرایط مطلوب برای رشد جسمی، ذهنی و عاطفی واجتماعی کودکان و شکوفایی استعدادهاو علایق آنها و نیز فضایی برای آماده سازی کودکان برای ورود به دبستان را مشخص می نماید. در پیش از دبستان قصد داریم کودکان را به سمتی سوق دهیم که نسبت به محیط اطراف خود کاملا کنجکاوی نشان دهد و یاد بگیرند که چگونه یاد بیگرند. امروزه ساختان هایی که به عنوان مهد کودک از آنها استفاده می شود عموما با دارای کاربری مسکونی و کاربری های دیگری بوده اند که از لحاظ کالبد معماری متناسب با نیازهای کودکان نمی باشند. در این تحقیق، بر پایه تلفیق نظریات مرتبط با موضوع تحقیق، از روش تحقیق پیمایشی (زمینه یابی) استفاده شده و بر اساس مدل خلاقیت، اصول طراحی فضاهای آموزشی استنتاج گردیده است. نتایج تحقیق بر اساس مدلف تهیه اصولی معمارانه برای طراحی مدرسه و مهد کودک می بایست حس مالکیت و تعلق خاطر را در کودکان به وجود آورد ایجاد این حس نسبت به فضای یادگیری باعث ایجاد آرامش و امنیت روانی می گردد که این امر خ ود باعث پرورش خلاقیت می شود. هدف از این پژوهش تقویت خلاقیت کودکان در بهتر یادگیری و فهم آموزش های اولیه است چرا که بیشترین رشد خلاقیت در زمان کودکان می باشد.

طراحی معماری، آموزش، مهد کودک، خلاقیت، کودک