ندا فیضاب زبرلو - دانشجوی کارشناسی ارشد موسسه آموزش عالی سراج تبریز
بهرام احمدخانی ملکی - استادیار معماری ، عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی سراج تبریز

با بررسی و تحلیل معماری زمینه گرا اقلیمی به این نتیجه خواهیم رسید که معماری بومی وجه تشابه بسیاری با معماریزمینه گرا دارد که با استفاده از این امر می توان حتی بوم گرایی را بخشی از زمینه و معماری زمینه گرا دانست. درمعماری زمینه گرا هر بنایی براساس زمینه های فرهنگی ، اجتماعی، تاریخی و کالبدی، اقلیمی و شرایط خاص آن سایتو ساختمان در نتیجه طراحی و اجرا می گردد و ساختمان عضوی همخوان و هماهنگی در مسیر خود خواهد بود. از اینرو معماری زمینه گرا از منظر بوم گرایی و معماری بومی در شهر تبریز مورد بررسی قرار گرفته شده است.این مقاله با رویکرد توصیفی تحلیلی در پی آن است تا بتواند چگونگی طراحی فضای معماری را در یک بستر فرهنگیبراساس رویکرد اقلیم گرایی در تبریز مورد بررسی قرار دهد. برای نیل به این منظور نشان می دهیم که باید همگام بابهره مندی از مواهب توسعه و پیشرفت صنعتی و تکنولوژی هماهنگی تر با طبیعت و در جهت حفظ محیط زیست خودعمل نماییم چرا که طراحی اقلیمی، به سبب سازگاری بالا با محیط زیست برای تامین پایداری فرهنگی و اقتصادی دردراز مدت لازم است.

معماری ، زمینه گرایی اقلیمی، طراحی اقلیمی ، تبریز