پروانه صیاد امین - دانشجوی کارشناسی ارشد
مصطفی مبلی - دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

رشد و نمون کند نشای بادمجان سبب افزایش دوره پرورش این گیاه و به تعویق افتادن مرحله میوه دهی و اقتصادی ان شده است به منظور مقایسه غلظتهای مختلف تنظیم کننده های رشد در تسریع رشد نشای بادمجان آزمایشی در قالب طرح کاملاتصادفی با 4 تیمرا و 5 تکرار طرح ریزی گردید. تیمارها شامل جیبرلیک اسیددر دو غلظت 50 و 100 میلی گرم بر لیتر ایندول بوتریک اسید با غلظت 100 میلی گرم بر لیتر و شاهد آبمقطر اجرا شدند. از نظر وزن خشک و طول ریشه تیمار با 100 میلی گرم در لیتر ایندول بوتریک اسید بیشترین تاثیر را داشت در رابطه با وزن خشک شاخساره ، طول ساقه اصلی قطر طوقه و سطح برگ 100 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید بیشترین اثر را نشان داد و پس از آن 100 میلی گرم در لیتر ایندول بوتریک اسید قرارگرفت. از نظر آماری زمان رسیدن به گلدهی بین غلظت 100 میلی گرم در لیتر ایندول بوتریک اسید و جیبرلیک اسید تفاوت ند اشت