پریسا یوسفی - دانشجوی دکترای اقلیم شناسی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران
مصطفی کریمی - استادیار اقلیم شناسی - دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران
علی اکبر شمسی پور - دانشیار اقلیم شناسی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران
قاسم عزیزی - استاد اقلیم شناسی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران

تغییرپذیری زمانی و مکانی بارش و وابستگی منابع آب به آن در ایران سبب شده است این عنصر بیش از دیگر عناصر اقلیمی مورد توجه محققین قرار گیرد. در پژوهش حاضر با استفاده از داده های روزانه بارش اخذ شده از سازمان هواشناسی و وزارت نیرو، روند تغییرات بیشینه بارش روزانه به هدف مشخص شدن رفتار بیشینه بارش های روزانه درمنطقه زاگرس جنوبی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از آزمون ناپارامتریک من کندال و شیب خط رگرسیون استفاده گردید. نتایج نشان داد که 80 درصد از ایستگاه های منطقه، بیشینه بارش روزانه روندی کاهشی داشته ولی فقط روند کاهشی 10 درصد از آنها معنادار بوده است. روند افزایشی نیز تنها در یکی از ایستگاه ها معنی دار است. ایستگاه های دارای روند افزایشی در دامنه های غربی و تعدادی نیز در دامنه های شرقی ارتفاعات زاگرس بوده است. اما ایستگاه های با روند کاهشی بیشتر در ناحیه مرتفع و کوهستانی واقع گردیده اند.

روند، تغییرپذیری بارش، ایران، زاگرس، تغییر اقلیم