بابک علی نژاد - استادیاردانشکده مهندسی عمران دانشگاه مراغه
مازیار فهیمی فرزام - استادیاردانشکده مهندسی عمران دانشگاه مراغه
حبیب حامدی مارالانی - دانشجوی کارشناسی ارشددانشکده مهندسی عمران دانشگاه مراغه
سید علی موسوی گاوگانی - دانشجوی کارشناسی ارشددانشکده مهندسی عمران دانشگاه مراغه

یکی از بزرگترین و مهمترین تهدیدات برای سازه ها و بخصوص سازه های بلند مرتبه خطر آسیب ناشی از زمین لرزه می باشد. این پدیده باعث اخلال در امنیت و آسایش ساکنین میشود و به همین منظور مهندسی عمران با استفاده از تمهیدات مناسب وظیفه تامین آسایش ساکنین را بر عهده میگیرد. در همین راستا در این پژوهش به مقایسه عملکرد سازه 10 طبقه کنترل شده توسط کابل فعال پرداخته شده است. این مقایسه در دو حالت وجود سیستم های کنترلی در کل طبقات و در نظرگیری کابل ها فقط در طبقات اول، پنجم و دهم سازه انجام گردیده است. همچنین تحریک در نظر گرفته شده برای سازه ها 16 رکورد زلزله حوزه دور و نزدیک میباشد. با توجه به دسته بندی فوق، زلزله های حوزه نزدیک نیز خود به 3 دسته دارای اثر پرتابی، داری اثر جهت پذیری رو به جلو و بدون ضربه تقسیم بندی شده اند. الگوریتم کنترلی مورد استفاده در این پژوهش، الگوریتم کنترل بهینه کلاسیک خطی میباشد. در این پژوهش از نرم افزار متلب برای مدلسازی و تحلیل استفاده شده و نتایج استخراج گردیده اند. در نهایت هدف اصلی از این پژوهش، مقایسه بین دو حالت قرارگیری سیستم های کابل فعال در طبقات مختلف سازه میباشد که نتایج گویای عملکرد قابل قبول پاسخ سازه در صورت استفاده از کابل فعال در سه طبقه است.

کنترل فعال، کابل فعال، زلزله حوزه دور، زلزله حوزه نزدیک، الگوریتم کنترل بهینه خطی کلاسیک