گلاره نیک منش - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
حسین سلطان زاده - دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،

امروزه، با وجود بازتاب وضعیت ها و تجربه های گوناگون در زندگیمان، ما انسان ها باید قادر به یافتن هماهنگی نزدیک و قابل قبولی بین خصوصیاتی که می پسندیم و خصوصیاتی که شانس بقای ما را افزایش می دهند باشیم در این مسیر ما در می یابیم که همجواری با طبیعت باعث حفظ سلامتی ما می شود و به نوبه خود، عملکرد فیزیکی را هم ارتقاء می دهد. تنها خواسته ساکنان محیط ها این نیست که به ساده ترین روش در یک ساختمان قابل استفاده کار کنند بازی کنند، بخورند، یا بخوابند. آنها می خواهند که توسط محیط اطرافشان ترغیب شوند، سر ذوق بیایند، آرامش بیابند، و قوت قلب بگیرند، فضاهایی می خواهند که آنها را شایسته تر و مرفه تر کند، معماری بیوفیلیک فرصتی هیجان انگیز برای دستیابی به منافع پیرامونی، روحی، اجتماعی و اقتصادی فراهم می کند. هنوز موارد زیادی در مورد انرژی، پیرامون و چرخه زندگی باید درک شود چه برای وارد کردن جوان ها و محققین علاقمند در اجتماع سراسری معماری سبز و چه برای آنان که به معماری بیوفیلیک علاقه دارند. مفهوم بیوفیلیا (زیست گرائی) استحقاق تعبیر شدن به شیوه عمیق تری را دارد. آنچه که در معماری روز دنیا با عناوینی چون معماری پایدار، معماری اکولوژیک، معماری سبز و یا معماری بیوفیلیک به وفور مطرح می گردد، به دنبال مشکلات متعدد زیست محیطی و همچنین عدم انطباق معماری با نیازهای انسان بوجود آمده است، این مباحث زاییدهی مقوله ای با عنوان توسعه ی پایدار است که در پایان هزاره ی سوم میلادی، در پی تغییراتی در نگرش انسان به روش زندگی و به ویژه به محیط زیست خود و به منظور ترسیم جهانی که در آن نظامهای انسانی و طبیعی بتوانند با یکدیگر ادامه حیات دهنده شکل گرفته است، مسئله ی اصلی ما در مطالعه کی حاضر جستجوی رهیافتی در طراحی ست که نه تنها در گریز و ستیز از طبیعت نبوده، بلکه مکمل آن باشد و بتواند از طبیعت به عنوان عاملی تاثیر گذار در راستای ارتقا کیفیت زندگی بهره جوید. هدف اصلی این مطالعه آن است که به تبین نقش محیط و شکل های مبتنی بر طبیعت در ایجاد معماری با عملکرد منطبق با نیازی های انسانی بپردازد. در واقع این مقاله اهمیت محیط و فرم های طبیعی را به مثابه ی منبعی غنی در ایجاد ایده های معمارانه بیان می دارد. روش پژوهش در این مقاله کتابخانه ای بوده و در واقع چکیده ای ست از روابط میان رشته ها و دانش طراحی محیطی که می تواند به دانشجویان معماری در درک روابط بین تئوریهای مورد بحث و طراحی معمارانه، کمک کند، در این مطالعه با تاکید بر علوم رفتاری و جستجوی رابطه ی بین انسان و محیط، برخی از موضوعات روانشناسی محیطی را جمع آوری کرده و اساسنامه ای را برای محققان، برای مانوس شدن با معماری بیوفیلیک، فراهم می کنیم. طراحی بیوفیلیک در واقع تلاشی است برای از بین بردن شکافی که بین معماری مدرن و نیاز انسان ها به برقراری ارتباط با جهان طبیعی بوجود آمده است.

معماری بیوفیلیک، توسعه می پایدار، روان شناسی محیطی، برنامه ریزی و طراحی