امیر شبانی گیو - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران ژئوتکنیک، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان
وحید توفیق - دانشیار، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته کرمان

امروزه با افزایش ساخت و ساز مهندسی و نیاز بشریت به مسکن و توسعه صنعت ساختمان مخصوصا در محل هایی که دارای خاکهای ضعیف و مسئله دار می باشند، مستلزم مطالعات زمین شناختی بر روی خاکها میباشد. خاکهای مسئله دار به خاکهای متورم، خاکهای رمبنده ، خاکهای واگرا ، خاکهای با قابلیت روانگرایی بالا و خاکهای با ظرفیت باربری پایین اطلاق میگردد. بهسازی خاک در کلیه مسائل مهندسی خاک و به خصوص در شرایط ضعیف بودن آن مطرح میشود. این عمل به منظور اصلاح کاربرد مهندسی خاک برای دستیابی به اهداف مختلف انجام میشود. در بسیاری از پروژه های بزرگ و کوچک خاک طبیعی محل پروژه، نمی تواند خصوصیات فنی و مکانیکی لازم را برآورده نماید، لذا باید با اعمال تغییراتی این خصوصیات را اصلاح نمود. بطور مرسوم افزودنیهای صنعتی برای پایدارسازی خاک ها، آهک، سیمان و قیر طبیعی مورد استفاده قرار میگیرند و به دلیل ضعف هایی مانند مقاومت کم، مشکلات زیست محیطی و زمان طولانی برای گیرش، گرایش برای یافتن مصالح جدید که این نواقص را رفع کند افزایش یافته است. تحقیقات بسیار گسترده روی استفاده جدید و خلاقانه از مواد دورریختنی با درنظر گرفتن قابلیت استفاده، در دسترس بودن، مناسب بودن برای محیط زیست و کارایی مواد دور ریختنی متمرکز شده است. از این رو یکی از راهکارهای تولید بتنی سازگار با محیط زیست کاهش مصرف OPC یا سیمانهای پرتلند معمولی و استفاده از چسباننده های پوزولانی فعال شده میباشد. بتن ژئوپلیمر به عنوان یک راه کار علمی و عملی میتواند جایگزینی مناسب برای بتن با سیمانهای پرتلند معمولی باشد

بهسازی خاک ، سیمان پرتلند ، پوزولان طبیعی، ژئوپلیمر ، توف