حسن زیاری - استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت،
یوسف امجدیان - دانشجوی دکتری مهندسی راه و ترابری، دانشگاه علم و صنعت،

اندود سطحی عبارت است از یک لایه مصالح قیری که به منظور اتصال بین لایه آسفالت رویه و لایه آسفالت موجود استفاده میشود. عدم ایجاد اتصال مناسب بین لایه های آسفالتی، لغزش آسفالت رویه، کاهش قدرت انتقال بار به لایه های زیرین، شیارشدگی، ایجاد ترکهای هلالی و کاهش عمر آسفالت رویه را به دنبال خواهد داشت. این مطالعه به دنبال آن است که با مدل کردن سیستم روسازی به صورت 3بعدی در برنامه آباکوس، عوامل موثر در مقدار تنش برشی وارد به اندود سطحی را بررسی کند. به منظور اطمینان از درستی مدل، نتایج آنالیز با نتایج میدانی موجود مقایسه شده است. همچنین برای مدلسازی بار چرخ در سطح روسازی 5 حالت مختلف بررسی شده که عبارتند از بار نیم سینوسی، بار استاتیکی، بار لحظه ای، بار متحرک و بار متحرک با %25 همپوشانی که در این میان بار استاتیکی، بار متحرک و بار متحرک با %25 همپوشانی با نتایج میدانی کمتر از %6 اختلاف دارند. در ادامه ضخامت و مدول الاستیک لایه های روسازی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج آنالیز نشان میدهد که ضخامت و مدول الاستیک لایه آسفالت رویه و آسفالت موجود بیشترین تاثیر را در مقدار تنش برشی وارد به اندود سطحی دارند.

اندود سطحی، آباکوس، ضخامت لایه رویه، مدول الاستیک، تنش برشی