سیمین حناچی - دکتری شهرسازی، استاد مدعو دانشکده محیط زیست و انرژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مریم غزنوی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی محیط زیست و انرژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

عبارت سبزراه برای مسیرهایی به کار میرود که انسجام محیط زیست را در زیرساختار شهری محافظت می کنند،سبزراه ها به عبارتی پارک های خطی پیوسته، جدید و یا به نوعی زیرساختارهای سبز شهری هستند، با توجه به اینکهشهرگرایی و افزایش جمعیت شهری در ایران همانند کشورهای دیگر تعارضاتی را میان توسعه شهر و محیط زیست، منافعخصوصی و عمومی شهروندان، ضرورت های کالبدی، روانی و فرهنگی ایجاد کرده است، بنابراین اجرای طرح های سبزراهمی تواند این تعارضات را کاهش دهد و کیفیت محیط زیستی، زیباسازی، تفرجی، آموزشی، رفاهی و حفاظت اززیستگاه های سرزمین را بالا ببرد. مطالعه حاضر در دو بخش ارایه می شود، در بخش اول با استفاده از روش شناساییاسنادی، مراحل عمده تحول و تکامل مفهوم سبزراه و اقدامات جهانی انجام شده در حوزه برنامهریزی و طراحی مطرحمیشود و در بخش دوم با استفاده از روش تحلیل محتوا به نخستین گام ها برای ایجاد شبکه سبزراه در ایران می پردازد.

سبزراه، برنامه ریزی، ضوابط طراحی، شبکه سبزراه، زیرساختار سبز