مهدی خوشدل - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک بیوسیستم دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سیدجعفر هاشمی - دانشیار گروه مکانیک بیوسیتم دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سیدمجید ذبیح زاده - دانشیار گروه چوب و کاغذ دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

استفاده از ظایعات بخش کشاورزی برای تولید مواد زیست تخریب پذیر، یکی از گزینه های مناسب برای حل مشکل انباشتزیست توده های ناشی از کشت محصولاتی همچون گندم و برنج است. بیشترین تمرکز استفاده از پسماندهای کشاورزی در ایران بر روی کاهو کلش گندم، برنج، جو، باگاس، دانه های روغنی و ... است. کاه کلش برنج بعد از گندم بیشترین میزان پسماند کشاورزی نسبت به سطحزیر کشت آن را دارا می باشد. در این تحقیق با استفاده از کاه برنج به عنوان ماده اولیه ساخت ظروف سلولزی یکبار مصرف، برای رفعآب دوستی ظروف از موم عسل استفاده شد. به منظور یافتن غلظت بهینه، محلول موم- اتانول با 4 غلظت 1، 2، 5 و 10 درصد انتخاب شد. پس از آزمون آبگریزی با استفاده از استوانه ، میزان متوسط آب دوستی به ترتیب 275/37، 134/87، 37/22 و 35/03 میلی لیتر درمترمربع به دست آمد. غلظت مناسی موم برای پوشش دهی ظروف 5 درصد به دست آمد.

ظروف یکبار مصرف، کاه برنج، موم عسل، آبگریزی