هانیه کیانی - دانشجوی کارشناسی ارشد انرژی معماری دانشگاه پارس
مرتضی ادیب - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی
جمشید داوطلب - استادیار، رشته معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه زابل، زابل، ایران

در نظر گرفتن شرایط آسایش حرارتی در فضای باز اخیرا دغدغه معماران و منجر به پژوهش و طراحی بر اساس سیستم های غیرفعال خورشیدی شده است. کاهش حرارت فضای باز از طریق استفاده از خرد اقلیم ایجاد می شود و در صورت وجود پوشش گیاهی امکان پذیر است. در این پژوهش به بررسی فضاهای باز شهری در صورت وجود گیاهان و سایه اندازی پرداخته می شود. تحقیق نشان می دهد که نوع و میزان پوشش گیاهی می تواند حد قابل قبولی از راحتی را برای کاربران برای مدت طولانی در روز و بالاترین استرس حرارتی را در اوقات ظهر فراهم کند و در نهایت این پژوهش تاکید می کند که سایه اندازی با طراحی مناسب ممکن است گزینه ای معتبر برای ساخته های پایدار باشد.

آسایش حرارتی، سیستم غیرفعال، فضای باز، سایه اندازی، پوشش گیاهی