محمدمهدی نیک روان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت، ، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی ، یزد، ایران
محمدعلی دشتی رحمت آبادی - استادیار گروه عمران، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی ، یزد، ایران
زهرا لبافیان یزد - کارشناس گروه عمومی،دانشکده پیراپزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی،یزد، ایران

امروزه با افزایش ساخت وسازهای گوناگون در سراسر دنیا و به ویژه ساخت بناهای بتنی، تولید و مصرف سیمان نیز بهطور چشمگیری افزایش یافته است . برای تولید سیمان که یکی از مصالح جدایی ناپذیر از ساخت وساز به شمار می آید،علاوه بر نیاز غیرقابل اغماض به مصرف سوختهای فسیلی و صرف انرژی، هر ساله حجم زیادی از گاز کربن دیاکسید در نتیجه تولید آن آزاد میشود. حرکت فزاینده ساختوسازها به سوی تخریب اکوسیستم مناطق مختلفجغرافیائی است که عدم توجه و نگاه علمی به آن ، آتیه صنعت ساختمان و نیز زیست بوم عرصه های مختلف را با چالشهای بسیار جدی مواجه خواهد نمود؛ استفاده از بتن سبز در مقیاس خرد و کلان میتواند پاسخگوی این مبحث بسیارکلیدی باشد، چرا که استفاده از بتن سیمانی ، باعث آزاد شدن دی اکسیدکربن بسیاری می شود، که این خود با اهدافمعماری و سازه پایدار بسیار تناقض دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی معماری سبز ، سازه پایدار و در راس آنها بتنسبز است. نتایج پژوهش نشان میدهد بتن سبز، موضوع مهمی است که انقلابی را در صنعت بتن ایجاد نموده است .استفاده ازموادی همچون خاکستر بادی ، بتن ژئو پلیمر، خاکستر پوسته برنج ، مصالح بازیافتی بتن، سربارهها ، ماسهریخته گری، شیشه زائد، بتن تخریب شده و خاکستر چوب در ساخت بتن سبز میتواند از حجم سیمان و حتی سنگدانههای موجود در بتن کاسته و با این امر سبب کاهش آزاد شدن گازهای گلخانه ای و نیز استفاده از مصالح طبیعی گردد کهباعث کاهش تخزیب محیط زیست و آلودگی طبیعت می شود.

بتن سبز، توسعه پایدار،محیط زیست، سیمان