وجیهه وفایی - دانشجوی دکتری کارافرینی دانشگاه تهران

کارآفرینی و کارآفرینان نقش کلیدی در روند توسعه و پیشرفت اقتصادی جوامع مختلف ایفا میکنند. کارآفرینی یکی از شاخص های اساسی رشد و توسعهکشورها محسوب میشود. یک فرد زمانی از قصد کارآفرینانه برای ایجاد کسب و کار جدید یا انجام دادن یک فعالیت کارآفرینانه برخوردار خواهد بود کهسطح خودکارآمدی بالایی داشته و اعتماد کافی به توانایی ها و قابلیت های خود برای استفاده از یک فرصت خاص داشته باشد. هدف از پژوهش حاضربررسی تاثیر مربیگری بر خودکارآمدی کارآفرینی است. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی– کاربردی است. برای سنجش متغیر متغیر مربی گری ازمطالعات میلر (2003) و برای سنجش متغیر خودکارآمدی کارآفرینی از مطالعات مگ گی و همکاران (2009) استفاده شده است جامعه آماری پژوهشحاضرتعداد 158 نفر از کارکنان شرکت تولیدی در شهر تهران هستند که با استفاده از فرمول آماری کوکران تعداد 112 نفر به عنوان نمونه مورد بررسیقرار گرفتند. نتایج نشان دهنده ی تاثیر مستقیم و مثبت مربیگری بر خودکارآمدی کارآفرینی است و فرضیه اصلی پژوهش مورد تایید قرار گرفت.

کارآفرینی، خودکارآمدی کارآفرینی، مربیگری