سونیا سیفی - دانشجوی دکتری، گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
کیوان بهبودی - دانشیار، گروه گیاهپزشکی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
روح الله شریفی - استادیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
جیمز شپلیگ - دانشیار، گروه میکروبیولوژی، دانشگاه کرنل، ایالت نیویورک

باکتری Bacillus velezensis یکی از عوامل پروبیوتیک گیاهی می باشد که اخیرا به عنوان یکی از ابزار های قوی بیوکنترل مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش معرفی و بررسی برخی از خصوصیات باکتری B. velezensis می باشد که از ریزوسفر گوجه فرنگی شهرستان کرمانشاه جداسازی شد. در این پژوهش باکتری B. velezensis به­ترتیب موجب افزایش 86/78، 87/56 و 83/45 درصدی طول شاخساره، طول ریشه و وزن خشک گیاه گوجه فرنگی در گلخانه و درصد جوانه زنی و شاخص بنیه بذر در شرایط آزمایشگاهی گردید. علاوه بر این، برخی از خصوصیات پروبیوتیکی این جدایه از جمله تولید سیدورفور، سیانید هیدروژن و اندول استیک اسید در آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثر بازدارندگی این سویه روی قارچ Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici به روش کشت متقابل و ترکیبات فرار ضدقارچی به ترتیب به میزان 83 و 58 درصد بود. در بررسی های گلخانه ای نیز باعث کاهش بروز 5/87 درصدی علائم بیماری گردید. در نهایت ژنوم کامل باکتری با استفاده از تکنولوژی ایلومینا تعیین توالی گردید. سپس در پایگاه RAST مکان های ژنومی و توالی های رمزگردان مشخص گردیده و در پایگاه NCBI با توالی های موجود مقایسه شد. نتایج نشان داد که این جدایه با احتمال 100 درصد متعلق به گونه B. velezensis است. اندازه ژنوم این جدایه 4132868 جفت باز و شامل 4329 توالی رمزگردان می باشد. این تحقیق اثباتی بر معرفی گونه B. velezensis به­عنوان باکتری پروبیوتیک گیاهی است.

پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی, کنترل بیولوژیک, Bacillus velezensis