جعفر عباسی - دانشجوی دکتری پردیس دانشگاهی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
معظم حسن پور اصیل - استاد، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
جمالعلی الفتی - دانشیار، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت

این تحقیق به منظور کاهش اثر شوری بر صفات مورفوفیزیولوژیک گل ژربرا با استفاده از تغذیه شیمیایی در سال 1396 انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه عامل تغذیه عناصر معدنی، زمان تغذیه و استفاده از آب شور اجرا شد. نتایج نشان داد با افزایش میزان شوری، کاهش معنی­داری در خصوصیات رشدی به ویژه ارتفاع بوته، قطر گل و دمگل، تعداد و سطح برگ، طول ریشه، وزن تر و خشک اندام­های مذکور و غلظت عناصر نیتروژن و کلسیم مشاهده شد. با افزایش سطح شوری آب از ds/m 2 به ds/m 3، مقدار عنصر سیلیسیم نیز از mg/kg 93/0 به mg/kg 98/0 وزن خشک افزایش یافت. مقدار سیلیسیم در تیمارهای کودی 1 گرم NPK در گلدان + محلول­پاشی 1 سیلیکات کلسیم در 100 میلی لیتر آب ، 2 گرم NPK در گلدان + محلول­پاشی 5/0 گرم سیلیکات کلسیم در 100 میلی لیتر آب و 2 گرم NPK در گلدان + محلول­پاشی 1 گرم سیلیکات کلسیم در 100 میلی­ لیتر آب و در زمان 30 و 45 روز بعد از کاشت بیشترین مقدار بود و با تاخیر کوددهی به 60 روز بعد از کاشت مقدار سیلیسیم برگ، کاهش نشان داد. در نهایت نتایج نشان داد تغذیه با کودهای NPK، کلسیم و سیلیسیم توانست سبب حفظ رشد گیاه در شرایط شوری شوند حتی در برخی تیمارها، سبب افزایش رشد نسبت به شاهد گردد.

پتاسیم, سیلیسیم, عناصر پر مصرف, قطر گل, گلدهی