ارزیابی تنوع ژنتیکی ارقام و ژنوتیپ های بومی مختلف انگور (Vitis vinifera) با استفاده از نشانگرهای ISSR
عنوان مقاله: ارزیابی تنوع ژنتیکی ارقام و ژنوتیپ های بومی مختلف انگور (Vitis vinifera) با استفاده از نشانگرهای ISSR
شناسه ملی مقاله: JR_JHS-50-1_017
منتشر شده در شماره 1 دوره 50 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JHS-50-1_017
منتشر شده در شماره 1 دوره 50 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
میترا رازی - دانشجوی سابق دکتری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
محمداسماعیل امیری - استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
رضا درویش زاده - استاد، گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
حامد دولتی بانه - دانشیار پژوهشی، بخش تحقیقات باغبانی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
خلاصه مقاله:
میترا رازی - دانشجوی سابق دکتری، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
محمداسماعیل امیری - استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
رضا درویش زاده - استاد، گروه اصلاح و بیوتکنولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
حامد دولتی بانه - دانشیار پژوهشی، بخش تحقیقات باغبانی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایران
انگور یکی از مهمترین محصولات باغی است که بهدلیل ارزش اقتصادی و غذایی آن بهطور گسترده کشت میشود. بهمنظور دستیابی به ارقام جدید با عملکرد بالا و صفات کیفی بهتر، شناسایی ارقام موجود ضروری است. برخی از گونههای وحشی انگور در معرض فرسایش ژنتیکی قرار دارند؛ لذا تعیین تنوع ژنتیکی ارقام و ژنوتیپهای وحشی انگور بهمنظور توسعه برنامههای اصلاحی آینده انگور دارای اهمیت بالایی میباشد. در این تحقیق تنوع ژنتیکی 75 رقم و ژنوتیپهای وحشی انگور (Vitis vinifera L.) با استفاده از 17 نشانگر ISSR مورد بررسی قرار گرفت. در مجموع 132 باند با استفاده از 17 نشانگر ISSR تولید شد که از این تعداد 75 باند (58/57%) چندشکل بودند. تعداد باندهای چندشکل از 2 در آغازگر UBC873 تا 7 در آغازگز UBC836 متغیر بود. تعداد آللهای موثر (Ne) از 72/1 در آغازگر UBC880 تا 18/1 در آغازگر UBC873 متغیر بود. محتوای اطلاعات چندشکل (PIC) آغازگرها بین 42/0 در آغازگر UBC880 و 14/0 در آغازگر UBC873 با میانگین 32/0 برآورد شد. گروهبندی ژنوتیپها بهروش تجزیه خوشهایی بر اساس ماتریس تشابه Dice و با استفاده از الگوریتم Complete ارقام مورد مطالعه را در چهار گروه قرار داد. بیشترین تشابه ژنتیکی (73/0) بین ارقام جیغجیغا و بلکسیدلس و همچنین بین آلفونسو و بلکسیدلس و کمترین تشابه ژنتیکی (11/0) بین ارقام دسترچین و لعلسیاه مشاهده گردید. بر اساس شاخص شباهت ژنتیکی Nei، بیشترین فاصله ژنتیکی مربوط به جمعیتهای خارجی و وحشی بود. آنالیز واریانس مولکولی تنوع درون جمعیتها و بینجمعیتی را بهترتیب 61 درصد و 39 درصد از کل تنوع نشان داد.
کلمات کلیدی: تنوع ژنومی, تجزیه خوشه ای, نشانگرهای مولکولی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1007187/