معظم حسن پور اصیل - استاد، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان-رشت
شنو امینی - دانشجوی دکتری، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان-رشت
عبدالرحمان رحیمی - استادیار و عضو باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی

گلایل از گل­های شاخه برید پیازی مهم با تنوع رنگ، شکل و اندازه بسیار متفادت می­باشد. طول سنبله، تعداد گلچه در سنبله، ارتفاع گیاه و زمان گلدهی از جمله عوامل تعیین کننده کیفیت این گل است. در این پژوهش، اثر جیبرلیک اسید در غلظت­های 0، 50، 100 و 150 پی­پی­ام و هیومیک اسید در غلظت­های 0، 250 و 500 پی­پی­ام بر صفات کمی و کیفی گلایل رقم وایت پروسپرتی در یک آزمون فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با دو فاکتور جیبرلیک اسید و هیومیک اسید در 3 تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که کاربرد جیبرلیک اسید در تمامی غلظت­های اعمال شده به طور معنی­داری ارتفاع بوته، طول گل آذین و تعداد گلچه در گل آذین را نسبت به تیمار شاهد (غلظت صفر) افزایش و زمان گلدهی را کاهش داد. جیبرلیک اسید همچنین در غلظت 50 پی­پی­ام تعداد کورملت در بوته و در غلظت­های 100 و 150 پی­پی­ام تعداد برگ، وزن تک کورم و شاخص کلروفیل را به طور معنی­داری افزایش داد. هیومیک اسید اثر معنی­داری بر زمان گل­دهی نداشت درحالی­که ارتفاع بوته، طول گل آذین، تعداد کورملت در بوته و وزن تک کورم را در هر دو غلظت مورد استفاده و تعداد برگ، تعداد گلچه در گل آذین و شاخص کلروفیل را در غلظت 500 پی­پی­ام به طور معنی­داری نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. در نهایت تیمار غلظت­های 100 و 500 پی­پی­ام به ترتیب در جیبرلیک اسید و هیومیک اسید به علت اثرات بهتر بر رشد و کیفیت گل­آذین در گل گلایل رقم وایت پروسپرتی پیشنهاد می­گردند.

شاخص کلروفیل, طول گل آذین, گلایل, وزن تک کورم