رزگار ابراهیمی - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
محمد یخچالی - گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
حسن ملکی نژاد - گروه فارماکولوژی و سم شناسی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران

زمینه مطالعه: در دو دهه ی گذشته مصرف داروهای ضد کرمی برضد نماتودهای انگل دستگاه گوارش گوسفندان در ایران رو به افزایش بوده است. هدف: به این منظور وضعیت مقاومت نماتودهای انگلی دستگاه گوارش گوسفند نسبت به آلبندازول و فنبندازول در شهرستان سقز مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: در آزمون درون تنی 90 گوسفند در 3 گروه (30 گوسفند در هر گروه) با تعداد 150 تخم یا بیشتر در گرم مدفوع انتخاب شدند. گوسفندان در هر گروه با آلبندازول و فنبندازول درمان شدند و تعداد تخم در گرم مدفوع به روش شناورسازی مک ماستر شمارش شد. نتایج: تیمارهای دریافت کننده آلبندازول و دریافت کننده فنبندازول از گوسفندان تحت مطالعه در مقایسه با گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود داشت. تعداد تخم در گرم مدفوع در گروه تیمار دریافت کننده فنبندازول (258/1±8/18) کمتر از گروه تیمار دریافت کننده آلبندازول (93/1±8/59) در مقایسه با گروه شاهد (81/4±07/204) بود. مقاومت به آلبندازول در گروه تیمار تحت مطالعه در مقایسه با گروه شاهد وجود داشت (71 درصد=R). در گروه تیمار دریافت کننده فنبندازول نیز نسبت به گروه شاهد در حد مشکوک بود (66/90 درصدR=). نتیجه گیری نهایی: نتایج آزمون درون تنی بیانگر آن بود که مقاومت دارویی در گوسفندان منطقه نسبت به آلبندازول وجود دارد ولی مقاومت در آن ها نسبت به فنبندازول مشکوک است و در آستانه بروز مقاومت دارویی قرار دارند.

مقاومت دارویی, آلبندازول, فنبندازول, نماتود, گوسفند