سعید جواهرزاده - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
علیرضا موذنیان - دانشجوی کارشناسی ارشد زلزله دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

طراحی لرزه ای در بسیاری از آیین نامه ها از جمله استاندارد 2800 ایران براساس روش نیرویی است. در این روش برای ارتقا سطح عملکرد ساختمان ها نیروی وارد بر آنها با افزایش ضریب اهمیت آنها افزایش داده شده می شود. از آنجا که در روش نیرویی رفتار سازه در حوزه غیر ارتجاعی مشخص نیست میزان و محل آسیب در سطوح عملکرد متفاوت برای زراح نامعلوم خواهد بود. در این پژوهش با استفاده از تحلیل های استاتیکی غیر خطی سطح عملکرد سازه های طراحی شده براساس استاندارد 2800 ایران برآورد و نسبت ضریب اهمیت سازه مورد مطالعه در سطوح عملکرد مختلف بررسی و ارزیابی شده است. در نهایت ضریب اهمیت موردنیاز برای سطوح عملکرد موردنظر برآورده شده است. نتایج بدست آمده نشان دهنده آن است که سازه های بلند مرتبه با اهمیت متوسط و سازه های با اهمیت خیلی زیاد جواب گوی سطح عملکرد موردنظر نیستند و نیاز به افزایش مقدار ضریب اهمیت آنها دارند.

پوش آور سنتی، سطح عملکرد، الگوی ضریب اهمیت