رجبعلی حکم آبادی - دانشجوی دکترای بهداشت حرفه ای، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه:فعالیت های ساختمانی از مشاغل ریسک بالا می باشدبه طوری که ریسک موجود، نه تنها ایمنی فرد را به خطر می اندازد بلکه به لحاظسلامت موثر می باشد. وضعیت های کاری نامناسب، ارتعاش و ایستادن های طولانی مدت از منابع بار کاری فیزیکی به عنوان علت اختلالاتاسکلتی- عضلانی کارگران ساختمان سازی شناخته شده است. لذا هدف از این مطالعه، ارزیابی وضعیت بدنی کارگران ساختمانی توسط روش شاخص کلیدی می باشد.روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 150 نفر از کارگران ساختمانی شهرستان بجنورد مورد ارزیابی قرار گرفتند که شاملکارگران آرماتوربندی، گچ کاری، کاشی کاری، سنگ کاری و نقاشی می باشند که از هر وظیفه 30 نفر مورد ارزیابی قرار گرفتند. این مطالعه بهروش تصادفی ساده و با مراجعه حضوری، میزان شیوع ناراحتی های اسکلتی عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک (Nordic) و وضعیتهای کاری توسط روش شاخص کلیدی انجام گرفت. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS19 تجزیه و تحلیل گردید.نتایج: میانگین سنی کارگران 6.329±29.28، میانگین سابقه کاری 5.574±4.91 سال و میانگین مدت زمان انجام کار6.34±1.16 بود. امتیاز مربوط به پوسچر کاری کارگران حداقل 18 ، حداکثر 64 و میانگین امتیاز نهایی 11.941±40.59 بدستآمد. در خصوص ارتباط بین امتیاز نهایی با سنو با سابقه کارتفاوت معناداری دیده نشد ولی با مدت زمان انجام کارو نوع وظیفه کاریتفاوت معناداربود. میانگین امتیاز نهایی مربوط به آرماتوربند 8.227±50.67، سنگکار 6.29±47.6، گچکار 6.052±45، نقاش 38±5.186 و کاشیکار 21.7±3.12 می باشد.نتیجه گیری:اختلالات اسکلتی- عضلانی در کارگران ساختمانسازی بالا میباشد بنابراینباید اقدامات مناسب در جهت کاهش اختلالات اسکلتی- عضلانی انجام داد تا بتوان با ارائه پیشنهادات ارگونومیکی در طراحی ایستگاه های کاری، طراحی ابزارها و آموزش به کارگران در زمینه تکنیک های صحیح بلند کردن بار میزان اختلالات اسکلتی عضلانی را در کارگران ساختمانی کاهش داد.

ارزیابی ارگونومیکی، ریسک فاکتور، اختلالات اسکلتی عضلانی، روش شاخص کلیدی