حسین یزدانشناس - دانشجوی دکتری پژوهش هنر، دانشگاه هنر
فرزان سجودی - استاد دانشگاه هنر
سعید اسدی - مدرس مدعو دانشگاه تهران

در این مقاله با تبیین بسطی که جفری لیچ به نظریه برجسته سازی فرمالیست های روس، موکارفسکی و هاوارانک می دهد، کوشیده ایمبرابرنهادهای سینمایی هنجارگریزی ها و قاعده افزایی های زبانی را جستوجو کنیم. در این راه ناگزیر از به کارگیری مفاهیم و ابزارهایزبانشناسی سوسوری نشانه شناسی سینمای متز و اکو بوده ایم. در این مطالعه فرض بر این بوده است که نظریه برجسته سازی زبانی رامی توان مستقل از ماده بیانی آن یعنی زبان های کلامی، برای نظام های نشانه ای سینما نیز به کار برد. پژوهش حاضر در پی این بودهاست که نشان دهد با اقتباس نظریه برجسته سازی از زبان شناسی، می توان آن را برای توضیح ویژگی های زیبایی شناختی سینما به کاربرد. در این راه سعی ما بر این بوده است که برابرنهادهای گونه های مختلف هنجارگریزی و قاعده افزایی زبانی در سینما را برشماریم.سرانحام به این نتیجه رسیده ایم که مفاهیم هنجارگریزی و قاعده افزایی، مفاهیم کارآمدی در تبیین زیبایی شناسی سینما به شمار می روند.

سینما، نشانه شناسی، زبان شناسی، برجسته سازی، هنجارگریزی، قاعده افزایی