آزاده بهمنی پور - استادیار دانشکده هنر دانشگاه دامغان، رشته تلویزیون و هنرهای دیجیتال

امروزه رسانه ها به طور فزایندهای در حال جهانی شدن هستند و تعریف جدیدی از روش زندگی و شیوه های ارتباطی بین انسان ها راارایه می دهند که در آن تعامل میان فرهنگی، ایجاد و روابط کسب و کار به راحتی برای همگان میسر می گردد. منتقدان جهانی شدناستدلال کرده اند که جهانی شدن رسانه ها منجر به استانداردسازی تجانس فرهنگی و ناپدید شدن تفاوت های فرهنگی خواهد شد. ازطرفی تولید انبوه تصویر و پخش و انتشار آن از طریق رسانه ها ماهیت زندگی معاصر را تغییر داده است. در واقع رسانه ابزار مناسبی شدتاهنر جامعه شناختی با تکیه بر علم جامعه شناسی نقش مهمی در ارتباطات زندگی افراد در دوره ی اخیر داشته باشد. لذا با فرض اینکه ساز وکار وعملکرد جدید رسانه در عصر جدید آن رااز یک طرفه بودن خارج کرده و به صورت تعامل با مخاطب در آورده است. اینمقاله سعی برآن دارد تا برای این سوالات پاسخ مناسبی یابد دهد که؛ آیا رسانه ها تنها جنبه ی ارتباطی و پیام رسان دارند و آیا میتوانرسانه را بستر جدیدی برای بافتارهای هنری دانست و در نهایت به این نتیجه دست یابد که رسانه ها در عصر جدید باعث می شوند کهابزار و ساز و کار هنر بازهی گسترده تری پیدا کرده و وسیله ای شود تا بتوان مسائل جامعه شناختی هنر را بسط داد ه و بررسی و تحلیل کرد.

تکنولوژی، رسانه، هنر جامعه شناختی، هنر دیجیتال، هنر تعاملی