بهاره صمدی کوچکسرائی - دانش آموخته دکتری بوم شناسی دریا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
افشین دانه کار - استاد گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
فریدون طاهری سرتشنیزی - دانش آموخته دکتری منابع طبیعی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
منیر حقیقت - کارشناس مدیریت سواحل، اداره کل مهندسی سواحل و بنادر، سازمان بنادر و دریانوردی

با توجه به اهمیت آبزی پروری در کمک به معیشت پایدار، و اهمیت تعیین مکان مناسب برای این منظور، ارزیابی توان اقتصادی، اجتماعی، زیرساختی و اکولوژیک منابع آب هر منطقه ضروری است. شهرستان جاسک با وسعتی حدود 10920 کیلومترمربع یکی از هفت شهرستان استان هرمزگان است که با حدود 292 کیلومتر خط ساحلی با آب های دریای عمان مرتبط است. در این تحقیق، توان اکولوژیک این شهرستان برای توسعه آبزی پروری و ظرفیت های توسعه پذیری آن در چارچوب برنامه عمل مدیریت استان هرمزگان ارزیابی شد، کاربری اراضی برای آبزی پروری از بعد توسعه متعادل، توسعه نامتعادل و توسعه ممکن سنجیده شده و سازمان فضایی زنجیره خدمات شیلاتی نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که 9 درصد از ناحیه ساحلی شهرستان جاسک دارای توان آبزی پروری دریایی به خصوص پرورش میگو است که 99 درصد آن توان توسعه دارد. اما تا کنون تنها از 0/27 این ظرفیت استفاده شده است. با توجه به قابلیت های شهرستان جاسک جهت پرورش میگو، لازم است نسبت به گسترش این صنعت در این شهرستان اقدام شود.

پرورش میگو، توسعه متعادل، توسعه نامتعادل، توسعه ممکن، شهرستان جاسک