وحید سلیمانی - دانشجوی دکتری مکانیک گرایش ساخت و تولیدبنیاد توسعه علوم و فناوری های هوافضای ایران
علیرضا کاووسی - کارشناس ارشد مهندسی مواد گرایش شناسایی و انتخاب مواد فلزی
رضا غلامی - کارشناس ارشد مکانیک گرایش ساخت و تولید
علیرضا ورپشتی - کارشناس ارشد مکانیک گرایش ساخت و تولید

در این مقاله ابتدا به بررسی ترکیب شیمیایی فولاد AISI4130 و خواص مکانیکی آن در شرایط آنیل و کوئنچ – تمپر با کوره عملیات حرارتی و عملیات حرارتی القایی پرداخته شده و سپس از نمونه ها تست کشش و نمونه جهت متالوگرافی و تعیین اندازه دانه و میزان دکربورگی گرفته شده است.سیکل عملیات حرارتی القایی در نظر گرفته شده برروی نمونه های تولیدی یکسان بوده و تنها تفاوت در نمونه چهارم است که تنها به صورت کوئنچ شده میباشد. سپس به بررسی و مقایسه نتایج حاصل از عملیات حرارتی با کوره و سختکاری القایی پرداخته می شود.نتایج حاصل از سختکاری القایی نشان میدهد که سختی و استحکام حاصل از سختکاری القایی بیشتر از سختی و استحکام حاصل از عملیات حرارتی در کوره می باشد و تمامی الزامات استانداردهای مرجع و مطرح شده در خصوص اندازه دانه و میزان دکربورگی را پاس می نماید.با توجه به پدیده Self tempering در سختکاری القایی در صورتیکه استحکام و الانگشین بدست آمده الزامات طراحی سازه مورد نظر را پاس نماید، نیازی به فرآیند تمپر نمیباشد و ساختار حاصل از این سختکاری به صورت مارتنزیت تمپرشده میباشد و مشکلات حاصل از سریع سرد کردن و ایجاد تنشهای داخلی و تشکیل ساختار مارتنزیت ( ساختار فولاد سریع سرد شده و ناپایدار) رفع میگردد.

عملیات حرارتی القایی – فولاد – AISI4130 عملیات حرارتی با کوره - Self tempering – استحکام - سختی