شکوه دزیانیان - دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
محمد آزادی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

امروزه استفاده از روش های تولید افزایشی در صنایع مختلف بخصوص خودروسازی، رواج یافته است. این گونه فرایندها، به دلیل هزینه زیاد وکیفیت قطعات تولیدی، همچنان دچار چالش هستند. لذا بیشتر در بخش تولید قطعات اولیه در مراحل اولیه توسعه یک موتور می توانند مورداستفاده واقع شوند. در عین حال، استفاده از چنین روشهایی زمانی مقرون به صرفه است که روشهای دیگر همچون ریخته گری و آهنگری کههزینه کمتری دارند، نتوانند قطعه را تولید کنند. بعلاوه، طراحان بطور پیوسته، به دنبال کاهش وزن قطعات در عین حفظ و یا حتی افزایش استحکامو عمر آن هستند. یکی از این روشها، بهینه سازی شکل یا توپولوژی است که خروجی آن معمولا به هندسه های پیچیده ختم می شود. برای ساختچنین هندسه پیچیده ای، روشهای ساخت همچون ریخته گری و آهنگری، قادر به ساخت قطعه نیستند و لذا باید از روشهای تولید افزایشی استفادهنمود. در این مقاله، ابتدا بهینه سازی شکل یا توپولوژی دو قطعه پیستون و سوپاپ موتور، براساس پیشینه تحقیق موجود، نشان داده شده است وسپس، روش های تولید افزایشی و مواد جایگزین، برای هر دو قطعه موتوری، معرفی شده اند.

روش تولید افزایشی، بهینه سازی، قطعات موتور، پیستون، سوپاپ