مرتضی صباغی فریز - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
آرمین توحیدی - استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
مهدی ژندی - دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
مهدی دهقان بنادکی - استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج

آزمایش حاضر به­منظور مقایسه اثر دو نوع پروبیوتیک متفاوت چند سویه­ای بر عملکرد رشد، فراسنجه­های بیوشیمیایی و هورمونی خون مورد مطالعه قرار گرفتند. برای این منظور تعداد 21 راس گوساله­ی نر و ماده هلشتاین در سن سه روزگی استفاده شد. گوساله­های هلشتاین به طور تصادفی به یکی از سه تیمار شامل شاهد (بدون دریافت پروبیوتیک)، پروبیوتیک پروتکسین و پروبیوتیک دی­پرو اختصاص داده شدند. ماده خشک مصرفی به صورت روزانه و وزن بدن در روزهای صفر، 20، 40 و 60 ثبت شد. نمونه­های خون در روزهای صفر، 30 و 60 به منظور ارزیابی فراسنجه­های بیوشیمیایی و هورمونی جمع­آوری شد. ضریب تبدیل خوراک در گروه دریافت کننده پروبیوتیک دی­پرو کمتر از شاهد بود (05/0P<)، ولی میانگین افزایش وزن روزانه و مصرف خوراک در بین گروه­ها اختلاف معنی­داری نداشت. غلظت کورتیزول در گروه دی­پرو کمتر از گروه پروتکسین و T3 پلاسما در گروه پروتکسین بیشتر از دو گروه دیگر بود (05/0P<)، اگرچه سایر فراسنجه­های خونی تفاوت معنی­داری نداشتند. نتایج نشان می دهد پروبیوتیک دی­پرو می تواند عملکرد رشد را با کاهش ضریب تبدیل غذایی در گوساله­های شیرخوار هلشتاین بهبود بخشد.

بازده غذایی, پروبیوتیک, گوساله های شیرخوار