تاثیر محلول پاشی محرک های زیستی گیاهی و روش های تغذیه تلفیقی بر شاخص باروری و عملکرد آفتابگردان
عنوان مقاله: تاثیر محلول پاشی محرک های زیستی گیاهی و روش های تغذیه تلفیقی بر شاخص باروری و عملکرد آفتابگردان
شناسه ملی مقاله: JR_IJFCS-50-4_004
منتشر شده در شماره 4 دوره 50 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_IJFCS-50-4_004
منتشر شده در شماره 4 دوره 50 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد میرزاخانی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فراهان، استاد یار گروه کشاورزی، فراهان، ایران.
محمد رضا داوری - دانشگاه پیام نور استان مرکزی، واحد اراک، گروه کشاورزی، اراک، ایران.
خلاصه مقاله:
محمد میرزاخانی - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فراهان، استاد یار گروه کشاورزی، فراهان، ایران.
محمد رضا داوری - دانشگاه پیام نور استان مرکزی، واحد اراک، گروه کشاورزی، اراک، ایران.
آفتابگردان یکی از مهمترین گیاهان روغنی در جهان محسوب میشود. به منظور بررسی تاثیر روشهای تغذیه شیمیایی، دامی و زیستی توام با محلول پاشی محرکهای زیستی گیاهی بر عملکرد دانه آفتابگردان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آموزشی دانشگاه پیام نور اراک، درسال1392 انجام شد. تیمار روشهای تغذیه در چهار سطح شامل: مصرف 300 کیلوگرم کود اوره (شاهد)، 150 کیلوگرم کود اوره + 15 تن کود دامی، 15 تن کود دامی + کاشت لوبیا بالارونده جهت تثبیت نیتروژن، 150 کیلوگرم کود اوره در هکتار + کاشت لوبیا بالارونده جهت تثبیت نیتروژن و تیمار محلول پاشی محرکهای رشد گیاهی در چهار سطح شامل:مصرف ورمی واش، مصرف ورمی واش غنی شده، مصرف بیوفرمنت و کاربرد ریزجانداران موثر موجود در خاک بکر مناطق جنگلی + محلول حاوی تخم بلدرچین بود. نتایج نشان داد که اثر سطوح تیمار روش های تغذیه گیاهی بر ارتفاع ساقه، وزن خشک ساقه و برگها، عملکرد دانه، شاخص باروری گیاه و تعداد دانه در متر مربع، معنیدار بود. همچنین اثر تیمار محلول پاشی محرکهای زیستی رشد گیاهی نیز بر صفات قطر ساقه، وزن خشک ساقه و برگها، عملکرد دانه، شاخص باروری گیاه، وزن هزار دانه و تعداد دانه در متر مربع معنیدار بود. در بین سطوح تیمار روشهای تغذیه گیاهی، مصرف 300 کیلوگرم کود اوره در هکتار با میانگین 3705 کیلوگرم و تیمار (150 کیلوگرم در هکتار اوره + کاشت لوبیا بالارونده) با میانگین 3031 کیلوگرم در هکتار دانه به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. در بین سطوح تیمار،محرکهای زیستی نیز بیشترین و کمترین مقدار عملکرد دانه با میانگین 3744 و 3031 کیلوگرم در هکتار به ترتیب از محلول پاشی با ریزجانداران موثر و ورمی واش غنی بدست آمد.
کلمات کلیدی: بیوفرمنت, کود دامی, نیتروژن, ورمی, واش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1015863/