محمد امینی - دانشجوی دکترا، مهندسی مواد، دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، تهران
شیرین کلانتری - مهندسی مواد، دانشکده مهندسی و علم مواد، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
علیرضا خاوندی - استاد، دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

علیرغم تحقیقات پیشین درزمینه رفتار خوردگی کامپوزیت پلیمری تقویت شده با الیاف شیشه، هنوز بررسی ارتباط مابین میزان تخریب فصل مشترک رزین/الیاف و خواص مکانیکی آن ها امری ضروری است. در این پژوهش، تحقیقاتی تجربی به منظور ارزیابی این موضوع انجام می شود. بدین منظور، نمونه های پلی استر/شیشه در هیدروکلریک اسید 10 درصد وزنی با سه دمای مختلف 25 °C، 50 °C و 70 °C غوطه ور می شوند و تغییرات در خواص مکانیکی نمونه ها و تغییرات ظاهری محلول در بازه های زمانی یک تا چهار هفته ای موردبررسی قرار می گیرند. نتایج نشان داد که استحکام کششی نهایی و مدول یانگ نمونه های کامپوزیتی، زمانی که در محلول با دمای بالاتر و یا زمان غوطه وری بیشتر قرار می گیرد کاهش می یابد. بعلاوه، ایجاد ترک ناشی از خوردگی در فصل مشترک رزین/الیاف به کمک عکس های میکروسکوپ الکترونی عبوری نشان داده شد و تخریب رزین پلی استر با مشاهده ی افزایش ترک های سطحی و تغییر در رنگ محلول مورد تایید قرار گرفت. همچنین، بازرسی چشمی سطوح شکست نمونه بعد از آزمون کشش نشان داد که شکست رخ داده از نوع DGM می باشد. درنهایت آنالیز طیف سنجی جذب اتمی (AAS) به منظور اثبات وقوع سازوکار تبادل یونی انجام پذیرفت. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از رخداد سازوکار های خوردگی در ناحیه فصل مشترک نمونه های کامپوزیتی است.

کامپوزیت پلیمری, سازوکار خوردگی, فصل مشترک, خواص مکانیکی