شهره سیدحسینی - دکتری علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر،بوشهر،ایران.
عاصفه عاصمی - دانشیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران.
احمد شعبانی - استاد گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه اصفهان،اصفهان،ایران.

هدف: اپیدمیولوژی اطلاعات، در پی آن است که با بهره مندی از اینترنت و خدمات مبتنی بر وب 2.0 به گردآوری خودکار و تحلیل داده های سلامت موجود در محیط وب بپردازند. پیش فرض اساسی آن است که این داده ها به احتمال زیاد تناسب و همخوانی بیشتری با نیازهای اطلاعات سلامت مردم دارد؛ از همین رو، رصد پیوسته این اطلاعات می تواند الگوی مناسبی از وضعیت رفتار اطلاع یابی سلامت افراد و تغییر احتمالی نگرش ها و گرایش های آنان را در اختیار سیاست گذاران سلامت قرار دهد. مطالعه حاضر بر آن است ضمن بررسی خاستگاه و مقایسه مفهومی اپیدمیولوژی با اپیدمیولوژی اطلاعات به بررسی نحوه کاربست اپیدمیولوژی اطلاعات و همچنین داده های کلان مرتبط با آن در حوزه سلامت عمومی بپردازد. بخشی از مطالعه حاضر، به بررسی معایب نظام های سنتی پایش اطلاعات سلامت و مزایای اپیدمیولوژی اطلاعات در غلبه بر این مشکلات، جایگاه جستجوهای اینترنتی و شبکه های اجتماعی به مثابه منبعی برای اپیدمیولوژی اطلاعات، و نیز محدودیت های اپیدمیولوژی اطلاعات اختصاص یافته است. روش شناسی تحقیق: پژوهش حاضر به روش مروری و بر اساس مطالعه جامع و نظام مند متون مرتبط با اینفودمیولوژی انجام شده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد با کاربست روش های سنتی جمع آوری اطلاعات اپیدمیولوژیک، آگاهی به سیاست گذاران در مورد تاثیر تصمیمات سیاست های بهداشت عمومی بر سلامت افراد جامعه گاه ماه ها و شاید سال ها به طول می انجامد. از همین رو، به منظور غلبهبر چنین شرایطی، اپیدمیولوژی اطلاعات مجموعه روش های جدیدی را با استفاده از رایانه، اینترنت، خدمات مبتنی بر وب 2.0، و فناوری اطلاعات برای پشتیبانی از مراقبت های بهداشتی، سلامت بیمار، کمک به حل مسائل پزشکی، آموزش و پژوهش در حوزه پزشکی، و به منظور اندازه گیری، توصیف و تحلیل الگوهای اطلاعاتی و ارتباطی سلامت در محیط الکترونیکی ارائه می کند. بحث و نتیجه گیری: سنجه های مرتبط با اپیدمیولوژی اطلاعات سلامت قابلیتی را در اختیار سیاست گذاران سلامت قرار می دهد که بر مبنای آن امکان رصد برخط و دائمی رویکردهای سلامت محور عموم افراد جامعه فراهم آید. موضوعی که می تواند جایگزین رویکردهای سنتی حاکم در این عرصه شود.

مدیریت اطلاعات سلامت, پایش اطلاعات سلامت, اپیدمیولوژی اطلاعات, جستجوهای اینترنتی, شبکه های اجتماعی