مرضیه یزدخواستی - دانش آموخته کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمد شایان نژاد - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان.
حمیدرضا عشقی زاده - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان .
محمد فیضی - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان .

به منظور ارزیابی تاثیر کاربرد آب شور و شیرین بر شوری عصاره اشباع خاک، تحقیقی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. تیمارهای مورد استفاده پنج  مدیریت آبیاری شامل: آبیاری با آب شور (شوری برابر 5 دسی زیمنس بر متر)؛ آبیاری با آب شیرین (آب شهری با شوری برابر 4/0 دسی زیمنس بر متر)؛ آبیاری یک در میان؛ آبیاری با آب تلفیقی و آبیاری با آب شیرین تا خوشه­دهی و سپس آب شور بود. نتایج نشان داد تیمار آبیاری یک درمیان کمترین و تیمار آب شور بیشترین مقدار تغییر املاح عصاره اشباع خاک را نسبت به ابتدای فصل داشت. کمترین افزایش شوری در عصاره اشباع خاک در پایان فصل کشت مربوط به تیمار آبیاری یک درمیان بود. افزایش شوری سبب کاهش معنادار پتاسیم و افزایش معنادار سدیم در اندام هوایی گیاه شد. داده­های نمک خروجی از ناحیه ریشه توسط مدلSWAP و اندازه­گیری های مزرعه­ای نشان داد که مدلSWAPمقدار نمک را بیشتر از مقدار واقعی برآورد کرده است. ضریب تعیین به ترتیب برای نمک خروجی در میانه و انتهای فصل کشت 75/0 و 81/0 به­دست آمد.  

آب شیرین, آب شور, آبیاری تلفیقی, مدل SWAP, سورگوم