محبوبه دهقان - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه میکروبیولوژی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
جمشید مهرزاد - استادیار، گروه بیوشیمی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

امروزه عوارض متعددی ناشى از مصرف آنتی بیوتیک ها برای انسان ایجادشده و نیز باکتری ها نسبت به تعداد زیادی از آنها مقاوم شده اند. لذا توجه بسیاری از پژوهشگران به داروهایى با منشا طبیعى جلب شده است. هدف از این پژوهش بررسی ویژگی های فیزیکوشیمیایی و آنتی اکسیدانی انواع عسل؛ شامل عسل های گیاه کبود محصول بهار 1395 و بهار 1396، گیاه پنج انگشت محصول بهار 1396 و گیاهان پنبه و آفتاب گردان محصول پاییز 1396جمع آوری شده از نیشابور بر باکتری های اسینتوباکتر بومانی (PTCC:1797) و انتروکوکوس فکالیس (PTCC:1394) بود. همچنین مقایسه اثر ضدمیکروبی این عسل ها در غلظت های مختلف (10، 20، 50 و 70 درصد) بدون استفاده از آمپی سیلین و به همراه آمپی سیلین روی باکتری ها انجام شد. نتایج نشان داد تمامی عسل ها دارای کیفیت مناسبی بودند، هرچند عسل گیاهان پنبه و آفتاب گردان که نسبتا تازه بود ازنظر خواص فیزیکوشیمیایی به طور معنی داری از سایر عسل ها بهتر است. به طوری که دارای ترکیبات فنولی، فعالیت آنتی اکسیدانی، اسیدیته، پرولین و وزن مخصوص بیشتر و دارای رطوبت کمتر و در کل کیفیت بهتری بود. طبق یافته ها تمامی عسل های موردبررسی خاصیت باکتریوستاتیک داشتند و افزایش غلظت محلول عسل ها باعث افزایش خاصیت ضدمیکروبی آنها شد. همچنین مشخص شد با اضافه شدن آمپی سیلین به عسل ها مقدار تاثیر ضدمیکروبی آنها افزایش می یابد. ازنظر خاصیت ضدمیکروبی هم عسل پاییزه گیاهان پنبه و آفتاب گردان در مقایسه با سایر عسل ها بیشترین تاثیر را داشت. درنهایت نتیجه گیری می شود استفاده از عسل و به ویژه عسل تازه گیاهان پنبه و آفتاب گردان به همراه آمپی سیلین می تواند در جلوگیری از رشد باکتری های اسینتوباکتر بومانی و انتروکوکوس فکالیس موثر باشد.

اسینتوباکتر بومانی, انتروکوکوس فکالیس, عسل, فیزیکوشیمیایی, ضدمیکروبی