مهدی چگنی - استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی.
عادل ساریخانی - استاد گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه قم.
محمد صادق آزادفر - دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه امام صادق علیه السلام

زیستگاه و محیط اجتماعی یکی از عواملی بسیار مهمی است که در خلق و خو و رفتار فرد تاثیر گذاشته و در صورت همبستگی با سایر شرایط می تواند شخص را به سمت جرم سوق دهد و یا در پیشگیری از جرم مفید واقع شود. کتله، امیل دورکیم و انریکو فری از جمله اندیشمندانی هستند که معتقدند زیستگاه و محیط اجتماعی در صورت همبسته بودن با برخی عوامل می تواند موجب بروز جرم گردد. آموزه های اسلامی نسبت به این مساله بی تفاوت نبوده، بدین معنا که با تقسیم محیط اجتماعی به زیستگاه فیزیکی و محیطی، ارتباط بین آن و جرم را مورد بررسی قرار داده و در همین راستا تشویق به زیستن در برخی مناطق و دوری گزیدن از بعض نواحی را توصیه کرده­اند. این عوامل به دو دسته کلان و خرد تقسیم می­شوند. برخی از این عوامل کلیت داشته و برخی اینگونه نیستند. نوشتار حاضر با روش تحلیل مفهومی، آموزه های اسلامی را مورد بررسی قرار داده و تاثیر زیستگاه فیزیکی و محیطی بر جرم را اثبات می نماید.

زیستگاه, آموزه های اسلامی, جرم, پیشگیری