زینب علاماتی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی اقتصادی و توسعه دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات
محمد جانبزرگی - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی منابع انسانی پردیس بین المللی ارس
لیلا حمیدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم اجتماعی جمعیت شناسی دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی

رشد روزافزون جمعیت، توسعه اراضی کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان، گسترش صنایع، توزیع ناهمگون زمانی و مکانی آب شیرین به لحاظ کمی و محدودیت ها و مکشلات روزافزون کیفی منابع آبی، در بیاری از کشورها، تامین آب مطمئن را به یکی از چالش های اساسی قرن حاضر تبدیل نموده است. با توجه به اهمیت آب و محدودیت منابع آبی، مدیریت منابع آب از اهمیت خاصی برخوردار است. عوامل مختلف طبیعی و انسانی در چند دهه اخیر باعث ایجاد شرایط بحرانی در بیشتر منطقه های کشور شده است. از این رو اقداماتی مانند افزایش بهره وری و کاهش هدر رفت آب، استفاده از منابع آبی موجود به صورت اصولی و همچنین کاربرد آب های نامتعارف در بخش کشاورزی می تواند از اصلی ترین راه کارهای مقابله با بحران آب باشد. محدودیت منابع آب ما را بر آن می دارد تا با استفاده از فنون جدید و روش های نوین برای بهره برداری حداکثری از منبع آب، تلاش می کنیم. یکی از گزینه های نو شناخت بکارگیری روش های نوین آبیاری و همچنین استحصال آب بصورت غیرمتعارف است. کمبود آب و تامین مواد غذایی جمعیت رو به فزون سبب شده استفاده از آب های نامتعارف مانند آب های شور، فاضلاب های شهر و صنعتی و .... به عنوان یک منبع با ارزش در جهت افزایش میزان تولیدات بخش کشاورزی محسوب گردد. آب های نامتعارف مخلوطی از مواد معلق معدنی و آلی است که بالطبع برای گیاه مناسب می باشد. استفاده و آبیاری درازمدت با آب های غیرمتعارف سبب محدودیت ها و چالش هایی از جمله مخاطرات بهداشتی برای کشاورزان و مصرف کنندگان مواد غذایی، شور و سدیمی شدن خاک، آلودگی آب های زیرزمینی می شود. برای کاهش چالش ها می توان از فناوری های نوین در عرصه مهندسی محیط زیست استفاده کرد.

آب های نامتعارف، بهره وری، فناوری های نوین