تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب تحت شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر انعطاف پذیری شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی
عنوان مقاله: تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب تحت شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر انعطاف پذیری شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی
شناسه ملی مقاله: JR_JPE-9-34_002
منتشر شده در شماره 34 دوره 9 فصل در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JPE-9-34_002
منتشر شده در شماره 34 دوره 9 فصل در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمیده جهانبخش - دانشجوی دکتری رشد حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مهدی سهرابی - استاد رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
علیرضا صابری کاخکی - دانشیار رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
عزت خداشناس - استادیارکودکان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
خلاصه مقاله:
حمیده جهانبخش - دانشجوی دکتری رشد حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
مهدی سهرابی - استاد رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
علیرضا صابری کاخکی - دانشیار رفتار حرکتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
عزت خداشناس - استادیارکودکان، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب تحت شرایط تکلیف دوگانه و منفرد بر انعطافپذیری شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی انجام شد. روش پژوهش، نیمهآزمایشی و از نوع طرح پیشآزمون- پسآزمون- قالوآپ با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشآموزان پسر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شهر اهواز بود. از جامعه مذکور، نمونهای به حجم 39 نفر که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شد و پس از انجام آزمون ساخت دنباله به عنوان پیشآزمون، به صورت تصادفی به 3 گروه: تمرین تکلیف دوگانه (13 نفر)، تمرین تکلیف منفرد (13 نفر) و کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. سپس دو گروه تجربی، برنامه تمرینی منتخب با شرایط متفاوت را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقهای انجام دادند. در انتها از همه افراد با استفاده از آزمون ساخت دنباله پسآزمون و دو ماه بعد نیز آزمون فالوآپ به عمل آمد. تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یکراهه و همچنین آزمون تیوابسته نشان داد که در پسآزمون، انعطافپذیری شناختی در گروه تکلیف دوگانه برتر از هر دو گروه تکلیف منفرد و کنترل بود (P<0.05). در آزمون قالوآپ، این برتری تنها نسبت به گروه کنترل باقی ماند. همچنین، گروه تکلیف منفرد در پسآزمون تنها از گروه کنترل برتر بود (P<0.05). در مقایسه با رویکردهای تکلیف منفرد، تمرینات مبتنی بر رویکردهای تکلیف دوگانه میتواند منجر به بهبود بیشتر انعطافپذیری شناختی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شود، لذا بهرهگیری از این روش در برنامهریزی کلاسهای فعالیتبدنی برای این گروه از کودکان پیشنهاد می شود.
کلمات کلیدی: تکلیف دوگانه, تکلیف منفرد, انعطاف پذیری شناختی, اختلال هماهنگی رشدی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1018228/