سهیلا ابراهیم پور

این مقاله با عنوان بررسی عوامل موثر بر مشارکت اجتماعی سالمندان در اداره امور شهر؛ (مطالعه موردی: سالمندان منطقه 10 تهران) می باشد.چارچوب نظری تحقیق تلفیقی از نظریات مبادله، کنش موجه، خود اثر بخشی، از خود بیگانگی و نظریه گیدنز می باشد.روش پژوهش در این مطالعه پیمایش بوده و اطلاعات لازم بوسیله ابزار پرسش نامه از میان سالمندان منطقه 10 شهر تهران جمع آوری شد. جامعه آماری این تحقیق 30609 نفر سالمند می باشد و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 379 نفر است که برای انتخاب آن ها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. اطلاعات پس از تکمیل تمام پرسشنامه ها به وسیله آزمون های آماری مناسب (آزمون همبستگی پیرسون، اسپرمن، t، رگرسیون) توصیف و بررسی شده است.از میان فرضیه های تحقیق بین فایده مندی، آگاهی افراد از امور شهر، اعتماد، خود اثر بخشی، بی قدرتی، تحصیلات و مشارکت اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد و فرضیه های تحقیق تأیید شد و مشخص شد که مردان گرایش بیشتری به مشارکت دارند. اما بین سابقه سکونت، سن و مشارکت اجتماعی رابطه ای وجود نداشت و فرضیه تحقیق رد شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر خود اثر بخشی و آگاهی و اطلاع از امور شهر ازجمله متغیرهایی است که بیشترین تأثیر را در متغیر وابسته (مشارکت اجتماعی) دارد.

مشارکت اجتماعی، اداره امور شهر، سالمندان