احمد میرگل - گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، زاهدان، ایران
سحر محسنی - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزشی هاتف، زاهدان، ایران
حجت عباس نژاد - گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، موسسه آموزشی هاتف، زاهدان، ایران
حاجی کیانی رئوف - گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش سلامت روان و تاب آوری دانش آموزان متوسطه دوم بوده است. جهت انجام این پژوهش از یک طرح پژوهشی همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه دوم در سال تحصیلی 1398 -1397 تشکیل می دادند که به روش خوشه ای چند مرحله ای و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 100 نفر بعنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند. ابزارهای اصلی گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل تاب آوری کونور و دیویدسون (2003( و سلامت روان گلدبرگ و هیلیر (1989( بود. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین تاب آوری با سلامت روان (=r 0/29( در سطح 99 درصد اطمینان وجود دارد. همچنین متغیر عملکرد اجتماعی قدرت پیش بینی تاب آوری دانش آموزان را داشته است. سیستم آموزشی و برنامه ریزان آموزش و پرورش جهت بهبود سلامت روان با توجه به قابل آموزش بودن تاب آوری، باید در مطالعات علمی و تدابیر آموزشی به آنها توجه ویژه ای داشت.

تاب آوری، سلامت روان، دانش آموز