فاطمه بایگی - پژوهشگر دوره دکتری معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
افسانه زرکش - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

ظهور و بروز تکنولوژی های مدرن به واسطه توسعه علم با هدف آسایش فردی و اجتماعی در دو قرن اخیر شکل گرفت. ولی عدم توجه به ملاحظات زیست محیطی، اجتماعی و فرهنگی و ... موجب بروز مشکلاتی شده است. بعد از بیانمخاطرات تخریب محیط زیست و گرم شدن کره زمین و به خطر افتادن نیازهای نسل آینده توسط حافظان محیط زیست و تشکیل سازمان ها و نهادهای حافظ طبیعت، اصطلاح توسعه پایدار به عنوان شعار قرن بیست و یکم مطرح گردید.دانش های مختلفی از جمله معماری به حمایت از این شعار برخواسته و درصدد همراهی با اصول و اهداف آن می باشد. از سویی دیگر نمی توان انکار کرد که برآوردن نیاز کاربران و رسیدن به پایداری در معماری مستلزم تسلط و بهره جویی از تکنولوژی در ابعاد مختلف آن است. دیدگاه های متنوعی در مورد اینکه معماری پایدار چیست وجود دارد ولی تاکنون این موضوع که رابطه بین معماری پایدار و تکنولوژی چگونه باید باشد به روشنی مورد بررسی و مطالعه قرار نگرفته است. از این رو هدف از این پژوهش روشن کردن رابطه بین تکنولوژی و معماری پایدار است. سوال های مطرح شده در این پژوهش این است که کاربرد تکنولوژی های مدرن در معماری چه چالش هایی را پیش رو قرار می دهد و پتانسیل تکنولوژی های بومی برای نیل به اهداف پایداری کدام اند. روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و رویکردی توصیفی دارد. نتایج به دست آمده از این پژوهش به درک اهمیت نقش تکنولوژی بومی در نیل به اهداف معماری پایدار منجر می شود.

توسعه پایدار، معماری پایدار، تکنولوژی مدرن، تکنولوژی بومی.