علیرضا جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران سازه، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
وهب توفیق - دانشیار، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران

امروزه مسئله گرمایش زمین و افزایش سرعت آن موجب نگرانی جامعه جهانی شده است. بتن ژئوپلیمری جایگزینی دوستدار محیط زیست برای بتن پایه سیمانی می باشد که با کاهش مصرف سیمان موجب کاهش مقدار کربن دی اکسید آزادشده و در نهایت کمتر شدن سرعت گرم شدن کره زمین میشود. در میان انواع مواد ژئوپلیمری، سرباره نزدیک ترین ترکیب شیمیایی را به سیمان دارد و از این رو در این پژوهش از سرباره به عنوان ماده چسبنده استفاده شده است. در این پژوهش مقدار بهینه سنگدانه مصرفی براساس مقاومت فشاری هفت روزه برای طرح با نسبت های وزنی سدیم سیلیکات به سدیم هیدروکسید برابر با 2,5 ، محلول قلیایی به سرباره برابر با 0,4 ، روان کننده به سرباره برابر با 0,015 ، نسبت آب به سرباره برابر با 0,3 و سدیم هیدروکسید با مولاریتی 14 ، مورد بررسی قرار گرفت. بر این اساس مقدار بهینه سنگدانه برای طرح ذکر شده برابر با 73 درصد وزن کل بتن به دست آمد. همچنین مقاومت به دست آمده از این طرح با مقاومت به دست آمده از طرح دارای مقدار سرباره ثابت برابر با 400 کیلوگرم بر متر مکعب مقایسه گردید. نتیجه حاکی از افزایش مقاومت فشاری طرح دارای درصد بهینه سنگدانه در مقایسه با طرح دارای مقدار ثابت سرباره بود.

بتن ژئوپلیمری، سرباره، درصد سنگدانه، مقاومت فشاری