بررسی اثر محیط کشت پایه و تیمار هورمونی بر شاخه زایی گل محمدی
عنوان مقاله: بررسی اثر محیط کشت پایه و تیمار هورمونی بر شاخه زایی گل محمدی
شناسه ملی مقاله: JR_JAB-23-1_006
منتشر شده در شماره 1 دوره 23 فصل در سال 1389
شناسه ملی مقاله: JR_JAB-23-1_006
منتشر شده در شماره 1 دوره 23 فصل در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه قلی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد/دانشگاه الزهرا تهران
خدیجه کیارستمی - گروه زیست شناسی ، دانشگاه الزهرا
زهرا ناظم بکائی - گروه زیست شناسی ، دانشگاه الزهرا
خلاصه مقاله:
فاطمه قلی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد/دانشگاه الزهرا تهران
خدیجه کیارستمی - گروه زیست شناسی ، دانشگاه الزهرا
زهرا ناظم بکائی - گروه زیست شناسی ، دانشگاه الزهرا
گل محمدی[1] از نظر اقتصادی یکی از مهم ترین گیاهان دارویی و معطر در ایران است. این گیاه بهطور معمول با روش غیرجنسی (جوانه زدن، بذرافشانی، قلمه زدن، بن شاخه و ...) تکثیر میشود. تکثیر گل محمدی بهطور معمول، بهدلیل عدم تشکیل ریشههای نابه جا بهسختی انجام میشود. کشت درون شیشهای روش جایگزینی برای تکثیر رویشی (غیرجنسی) پایههای اصلاح شده این گیاه است. برای این کار، قطعات تک گره شاخههای جوانهدار جانبی از بوتهها جدا شدند.
جداکشتهای تک گره بهطور سطحی با هیپوکلریت سدیم 2/1% ، به مدت 15 دقیقه سترون شدند و بر محیط های کشت موراشیگ و اسکوگ (MS) و Lepoivre و Quoirin (QL) قرار گرفتند. در مرحله شاخهزایی، اثر هورمونهای کینتین (Kin) و بنزیل آمینو پورین (BAP) بررسی شد. در این مرحله محیط کشت QL بر MS برتری داشت. بهترین ترکیب تنظیمکننده رشد، BAP با غلظت 5 میلیگرم در لیتر و Kin با غلظت 5/1 میلیگرم در لیتر بود.
کلمات کلیدی: تنظیم کننده های رشد, ریزازدیادی, شاخه زایی, گل محمدی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1023110/