محمدرضا محمدعلیها - دانشیار،دانشگاه علم و صنعت ایران
مرتضی محمودیان - کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی ،دانشگاه علم و صنعت ایران

امروزه بر اهمیت انرژی های تجدیدپذیر به عنوان یک منبع پاک و قابل اطمینان انرژی تاکید فراوانی می شود. با توجه به مشکلات متعدد زیست محیطی در سطح جهان و همچنین نیاز به منابع جدید انرژی، گسترش انرژی های تجدیدپذیر اجتناب ناپذیر است.لذا هدف از این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر انتقال فناوری انرژی های تجدیدپذیر و رتبه بندی روش های انتقال فناوری در این حوزه با استفاده از این عوامل است. در ابتدا عوامل موثر بر انتقال و اشاعه فناوری انرژی های تجدیدپذیر از منابع مختلف استخراج شده و روش های انتقال فناوری مورد بررسی قرار گرفته است.به منظور رتبه بندی روش های مختلف انتقال فناوری، معیارها و زیر معیار آنها مشخص و با استعانت از نظرخبرگان حوزه انرژی های تجدیدپذیر میزان اهمیت هرمعیار تعیین گردید.برای تعیین مناسب ترین روش انتقال فناوری از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و نرم افزار اکسپرت چویس بهره گرفته شده است.نتایج پژوهش نشان می دهد که در شرایط عدم اطمینان و فراهم نبودن ثبات سیاسی و اقتصادی که از معیار های مهم انتقال فناوری به شمار می روند،روش مهندسی معکوس مناسب ترین روش انتقال فناوری در حوزه انرژی های تجدیدپذیر می باشد.

انتقال فناوری،انرژی های تجدیدپذیر،فرآیند تحلیل سلسله مراتبی،مدیریت فناوری