سمیه سنچولی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، مجتمع آموزش عالی شیروان
محمود قربانزاده نقاب - دانشیار گروه تولیدات گیاهی، مجتمع آموزش عالی شیروان
حسین صبوری - دانشیار تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه گنبد کاووس
محمد زارع مهرجردی - دانشیار گروه تولیدات گیاهی، مجتمع آموزش عالی شیروان

شوری یک محدودیت عمده در توسعه کشت برنج می باشد. بهبود بخشیدن به تحمل به شوری در برنج ازنظر ژنتیکی یک مسئله بسیار مهم در برنامه های اصلاحی است. به منظور مکان یابی ژن های کنترل کننده محتوای کلروفیل، 96 لاین خالص نوترکیب برنج ایرانی حاصل تلاقی ارقام ندا × اهلمی-طارم تحت تنش شوری در مرحله گیاهچه ای آزمایشی به صورت مرکب در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و دو شرایط کشت نرمال و تنش شوری در دانشگاه گنبد کاووس در سال 1395 در شرایط گیاهچه کشت شدند. مکان یابی ژن های کنترل کننده محتوای کلروفیل با استفاده از روش های مختلف مکان یابی شامل SIM-MEL، SIM، CIM، MIM، PMLE، ICIM و STSIM انجام گرفت و با استفاده از هر کدام از این روش ها QTL های مشابه و متفاوتی ردیابی شد. 40 نشانگر SSR و 16 نشانگر ISSR (76 آلل تکثیر شده چند شکل)، 2 نشانگر IRAP (7 آلل تکثیر شده چند شکل) و یک نشانگر iPBS (3 آلل تکثیر شده چند شکل) بر روی 12 کروموزوم برنج توزیع شدند. روش ICIM، CIM و SIM در شرایط نرمال و تنش شوری بیشترین تشابه مکان های ژنی ردیابی شده را دارا بودند. qCHL-6 در شش روش مکان یابی در موقعیت 52 سانتی مورگان از کروموزوم 6 شناسایی شد. بنابراین با استفاده از QTL های شناسایی شده می توان پس از تعیین اعتبار QTLها، ژنوتیپ های برتر از نظر محتوای کلروفیل برای برنامه های انتخاب به کمک نشانگر را شناسایی کرد.

صفات کمی, برنج, کشت هیدروپونیک, QTL