مینا رحیمی - دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
وحید رضاوردی نژاد - دانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
حیدر طایفه رضایی - مربی پژوهشی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی

آب زیرزمینی از جمله مهم ترین منابع تامین آب در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که استفاده از آن در بخش های مختلف، دارای اهمیت بالایی است لذا؛ آگاهی از روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی جهت برنامه ریزی و مدیریت منابع آب، حائز اهمیت است. در این مطالعه روند تغییرات آب زیرزمینی دشت میاندوآب از سال 1381 تا 1393 مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور پارامترهای شوری، نسبت جذبی سدیم و سولفات مورد ارزیابی قرار گرفته و تعداد 36 حلقه چاه در منطقه مطالعاتی، در نظر گرفته شد. جهت بررسی تغییرات مکانی پارامترها از روش های میانیابی کریجینگ، وزن دهی معکوس فاصله استفاده شد. مطابق معیارهای ارزیابی عملکرد RMSE و ARE ، روش کریجینگ به ترتیب با میانگین درصد خطای 10/49 و 8/416 به عنوان روش مناسب درونیابی انتخاب شده و پهنه بندی پارامترها با این روش صورت گرفت. مطابق نتایج در طی سال های 85-89 غلظت پارامترها کاهش یافته ولی در سالهای آتی، روند افزایشی داشته است.

آب زیرزمینی، تغییرات زمانی و مکانی، حوزه دریاچه ارومیه، پارامترهای هیدروشیمیایی