آوین حکمی کرمانی - دانشجوی دکترای مهندسی منابع آب، گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
حسین بابازاده - دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
جهانگیر پرهمت - استاد گروه هیدرولوژی و منابع آب، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، ، تهران، ایران
مهدی سرایی تبریزی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشکده علوم کشاورزی و صنایع غذایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران

مدل های گردش عمومی به عنوان مطمئن ترین ابزار برای شبیه سازی متغیرهای اقلیمی در نظر گرفته می شوند. این مدل ها می توانند وضعیت فعلی را شبیه سازی کرده و شرایط حال و هوای آینده را تحت سناریوهای مشخص نشان دهند. بیشتر مطالعات در مورد تغییر آب و هوا در مدل های AR4 استفاده شده است. بیشتر مطالعات در مورد مدل سازی تغییرات آب و هوا با استفاده از مدل های AR4 انجام شده است. بنابراین ، مطالعه و به روزرسانی آن با داده های CMIP5 برای کاهش عدم قطعیت مدل سازی تغییرات آب و هوا در دهه های اخیر ضروری است. در این مطالعه ، سه متغیر بارندگی، دمای حداکثر و دمای حداقل با استفاده از مدل های AR5 مدل سازی شده است. این پارامترها با توجه به دوره پایه سال های 2016-1986 مدل سازی شده و تغییرات آب و هوایی آینده در یک دوره 60 ساله از 2021 تا 2080 شبیه سازی می شود. براساس نتایج مدل EC-EARTH ایستگاه سینوپتیک آبعلی از پدیده تغییرات آب و هوا مستثنی نیست و روند افزایش متوسط دما در آینده را تحت دو سناریوی RCP پیش بینی بینی می کند. بر اساس سناریوی RCP8.5,RCP4.5 دمای حداقل 2/5 و 2/4 درجه افزایش می یابد. به طور متوسط دمای حداکثر تحت سناریوی RCP4.5 و RCP8.5 و 2/1 درجه سانتی گراد در مقایسه با داده های مشاهداتی افزایش می یابد. تحت سناریوی RCP4.5 و 13/9 درصد و تحت سناریوی RCP8.5 18/9 و درصد نسبت به دوره پایه افزایش می یابد. بر خلاف متغیر دما ، هیچ تغییر الگوی قابل توجهی برای بارندگی وجود ندارد. طبق سناریوهای RCP8.5,RCP4.5 بارش در آینده کاهش می یابد.

سری EC-EARTH,CMIP5، ایستگاه سینوپتیک آبعلی، تغییر اقلیم