محمدرضا نادری - دانشجوی اگرواکولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد
عبدالرزاق دانش شهرکی - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد

با تداوم روند کنونی برداشت از منابع طبیعی در آینده ای ن ه چندان دور شاهد اتمام این منابع خواهیم بود. به دلیل محدودیت دسترسی به اراضی زراعی و منابع آب، رشد بخش کشاورزی تنها از طریق افزایش راندمان استفاده از منابع با حداقل خسارت به بستر تولید به واسطه ی استفاده ی موثر از تکنولوژ یهای پیشرفته، امکانپذیر است. در این راستا استفاده از نانوکودها یکی از زمینه های تحقیقاتی امید بخش جهت افزایش راندمان استفاده از منابع و کاهش آلودگی محیط زیست بشمار می آید. جمع بندی نتایج بررسی حاضر نشان می دهد که افزایش راندمان و کیفیت منابع غذایی به واسطه ی سرعت جذب بالاتر، عدم اتلاف کودها از طریق آبشویی و جذب کامل کود توسط گیاه به دلیل رهاسازی عناصرغذایی کود با سرعت مطلوب در تمام طول فصل رشد، کاهش قابل توجه آلودگی خاک، ذخایر آبی و محصولات غذایی به واسطه ی کاهش آبشویی کودها، کاهش میزان فشردگی خاک و سرعت از دست رفتن کیفیت آن، کاهش مسمومیت گیاهی و تنش ناشی از وجود غلظ تهای بسیار بالای موضعی نمک در خاک، افزایش عملکرد به واسطه ی وضعیت تغذیه ای مطلوب گیاه و بهبود خواص انبارداری و سهولت جابجایی کود از مزایای قابل توجه استفاده از نانوکودها در مقایسه با کودهای مرسوم م یباشند. با توجه به روند رو به رشد تحقیقات در زمینه نانوکودها و ساخت و توسعه نانوحسگرهای زیست ی که جهت ردیابی مولکول های هدف و الحاق به پلی مرهای کنشی دارای آپتامرهای ویژه ای هستند، در آینده مزیت نسبی نانو کودها افزایش خواهد یافت.

نانوتکنولوژی، نانو کود، کودهای شیمیایی، کشاورزی پایدار